Wat je beloofd hebt moet je nakomen...! Ja toch?!

Wellicht een grote aanname, maar ik vermoed zomaar dat u, jij en ik allen opgevoed zijn in de trend van "ja is ja" en "wat je beloofd hebt, moet je nakomen!"... een variant daarop is "een man een man, een woord den woord." Zes, vijf, ja misschien zelfs ruim een jaar geleden nog was dat ook een van mijn normen. En ik moet eerlijk bekennen dat ik die norm niet meer zo hard en stevig kan nakomen..... met deze blog wil ik zeker niet gaan beweren dat wat je (of ik) beloofd met een korreltje zout moet nemen... Ook wil ik zeker niet het gevoel oproepen dat (bij mij nu) het glas half leeg is maar ik wil wel graag enig inzicht geven hoe lastig het kan zijn hiermee te leven. Te leven als ervaringsdeskundige en als directe omgeving van een ervaringsdeskundige.

Het is best confronterend... al kon ik chaotisch zijn, met lijstjes, overzichten etc. had ik best zicht op mijn verantwoordelijkheden en de concrete taken en acties die daaruit voortvloeiden! Er waren er zelfs die vonden dat ik een kei in het organiseren was en menigeen gebruikte mij als vraagbaak of om iets te organiseren.... In combinatie met een stuk energie, planning en timemanagement kon ik doorgaans binnen de termijnen mijn taken en afspraken nakomen..!! Totdat...

Ik had al wel het gevoel dat ik enerzijds een sterkere focus kreeg op taken die ik moest uitoefenen en zag zitten en taken die ik moest oppakken, die ook concreet tot mijn verantwoordelijkheid toe-eigende maar eigenlijk niet zo zag zitten. Het halen van die termijnen werd steeds lastiger terwijl de taken waarop ik sterke betrokkenheid voelde met voorrang, enthousiasme en stevige focus ruim binnen de termijn succesvol werden afgerond. Het verschil is soms helemaal niet rationeel te verklaren en heeft zeker ook niet altijd te maken met complexiteit of iets dergelijks.

Andere gevolgen van de ziekte van Parkinson zijn de (sterke) afname van energie en 'aantasting' van het uitvoeren van dubbeltaken, planning en timemanagement en iets als 'multitasking'.

Dat alles bij elkaar deed mij in het voorjaar struikelen en ik bleef liggen. Vorig jaar lukte het mij, met aanpassing taken op het werk en afstoten privé klusjes aardig om het hoofd boven water te houden maar afgelopen voorjaar ging het helemaal faliekant mis.... met als gevolg dat ik afgelopen nazomer verzoek bij UWV heb ingediend voor volledige arbeidsongeschiktheid.

Naast de vervelende consequenties op het werk en dagelijkse praktijk heeft dit gevolgen voor heel je leven! Spontaan opkomende vermoeidheid kan een vakantiefietstocht een dagdeel of een dag doen opschuiven. Maar ook in het alledaagse leven loop je hier tegenaan. Als de moeheid je als het ware onverwachts overvalt dan ben je traag, loopt alles uit en komt van het beloofde uurtje knutselen niet veel terecht. Of door moeheid overvallen ben ik minder geconcentreerd bij een spelletje Beestenbende, Carcassonne of Kolonisten van Katan... Over schakelen voor en door echtgenote en kinderen gesproken.... ook een sterke focus en foutieve inschatting van energie, tijd en taken kam de dagelijkse praktijk stevig beïnvloeden... en niet louter positief...

Tegen die achtergrond heb ik enkele weken geleden met een neef een soort plannings- en energieschema ontwikkeld. Dit schema moet gaan helpen om niet dagelijks nog steeds te veel hooi op de vork te nemen waardoor belangrijke taken uitgesteld of door gebrek aan energie niet uitgevoerd worden. Door met kleuren te werken heb je ook in een oogopslag zicht op de dagen en/of dagdelen waar een extra pauze moet worden ingelast om aan het einde van de dag nog aanspreekbaar te zijn ...

Wat een kommer en kwel? Tsja... leuk is anders.... zeker tegen het licht om leuke en mooie taken en verantwoordelijkheden te moeten stoppen of op een zeer laag pitje te blijven volgen. Het eerder genoemde schema kan echter wel helpend zijn, al blijven er altijd 'onaangename reacties'... en soms maak je bewust een "goede maar ook foute keuze"... een dagje weg of iets waarvan je laat thuiskomt, daar betaal je (en mijn gezin...) de rekening van.... maar als je alle intensieve en mooie momenten gaat ontzeggen is dat ook een verarming van het leven en ontloop je ook heel mooie momenten...

Er is natuurlijk altijd ook een 'anderzijds'...! Als je een sterke positieve focus hebt, dan kunnen in relatief korte termijn mooie en relevante projecten en opgepakt en uitgevoerd worden. Die kant moet je ook niet uit het zicht verliezen en van kunnen blijven genieten!