Hij ratelt maar door... niet te stuiten...

Afgelopen week heb ik mij een paar keer tot de orde moeten roepen. Eerlijk gezegd baal ik daar best van. Het maakt mij verdrietig en onzeker. Het is pijnlijk maar ik wil het toch delen. Een kop als boven deze blog wil ik graag voorkomen! En u en jij kunnen mij daar volgens mij bij helpen!

Dat ik af en toe bijna als een waterval mijn verhaal kan doen weet ik van jongsaf. Ik heb het gevoel dat het enigszins beheersbaar was en bleef. Dat is voor mijn gevoel nu even niet zo en daarom deze blog én daarbij ook de oproep om mij hierop te wijzen als een gesprek verwordt tot een (vrijwel) ratelend monoloog van mijn kant!

De afgelopen week tot twee weken gebruik ik iets minder medicatie omdat ik ontzettend overbeweeglijk ben. Waar de periodes van 'off' en 'on' elkaar voortdurend via een bijna vast patroon afwisselden ben ik na een paar dagen veelal 'off' te zijn geweest erg 'on'. Zodanig dat mijn geopereerde heup(spieren) wat pijnlijk reageren vanwege de voortdurende rusteloze bewegingen van mijn benen. Mijn hele lichaam dort daar overigens in mee. Ontzettend vermoeiend. Inmiddels heb ik de verpleegkundig specialist een email gestuurd en om overleg gevraagd. Afgelopen week moest ik het hardop lezen uit de Bijbel staken omdat mijn ogen de schommelingen niet konden bijhouden en onvoldoende tijd hadden zich steeds opnieuw te richten en scherp te stellen op de tekst die ik las... Ook bij gesprekken merkte ik dat niet alleen mijn lichaam overbeweeglijk was maar mijn gedachten maar door bleven gaan en mijn mond volgde redelijk gewillig... ik moest mijzelf een halt toeroepen en mij een soort excuseren. Dat laatste vond ik overigens zelf...

Bij een gesprek probeer ik toch altijd wel te luisteren, te vragen en door te vragen. Gewoon een goed gesprek, dus dialoog, elkaar bevragen etc. Maar de vorm van ontremming waar ik last van had die hield gewoon geen rekening met mijn aandacht, toewijding en beleefdheid.... En daar baal ik dus enorm van. Heeft u er last van, irriteer je eraan of denk je "dit is de Peter niet van korter of langer geleden", zeg het eerlijk! Daar help je in ieder geval jezelf en mij mee!

Ontremming is een opgetogen of onbegrensd gedrag of handelen wat niet bij die persoon past. Het kan zich op allerlei manieren uiten. Ontremming kan met de ziekte van Parkinson te maken hebben maar ook als bijwerking van medicatie die personen met de ziekte van Parkinson innemen. Daardoor kunnen er (tijdelijke) gedrags- en karakterveranderingen plaatsvinden.