Bevoorrecht ?!?

Sinds enkels weken kan ik vlakbij de ingang van winkelcentra, een ziekenhuis of welk openbaar gebouw dan ook parkeren. Bijna altijd garantie op een 'priveparkeerplaats' en nooit meer ver lopen. Een luxe positie toch? "Hoe regel je dat nou weer?" zal de ene denken en de ander overweegt misschien mij zelfs te bellen met de vraag "hoe krijg je dat weer voor elkaar?" Het zijn denk ik alleen vragen die ik voor een ander invul en niet (zomaar) zal krijgen. Ik had het voor mij uitgeschoven, dacht wellicht teveel hoe anderen het zouden beoordelen.... toen maar uit een zekere nood de telefoon gepakt en contact opgenomen met de gemeente. Geholpen door een betrokken medewerker, 'beoordeeld' door een empathische arts. En binnen een paar weken had ik de gehandicaptenparkeerkaart.... een luxe? Ja..! Maar ik had die luxe positie liever niet zelf gehad. Oh nee, niet dat ik 'm een ander gun, maar ik had liever een stabielere gezindheid en wandelpatroon gehad.....

"Ga je nu toch klagen Peter?" hoor ik al bijna iemand denken, weer de mogelijke gedachten van een ander over mij invullend... "Nee, zeker niet..!" Ik heb en moet aardig wat inleveren, dat klopt. Maar als je regelmatig jezelf onder handen neemt, jezelf voor de spiegel eens diep in de ogen kijkt, je eerlijk om je heenkijkt, dan voel ik mij bevoorrecht. Nee, niet (alleen) vanwege die parkeermogelijkheden, maar de betrokken mensen om mij heen, de dingen die nu op mijn pad komen en vroeger niet zag, de dingen die ik nog wel kan oppakken.

Zo had ik bijvoorbeeld vrijdagochtend 13 december zo'n mooi moment! Na bijna twee jaar, met periodes van (zeer) weinig activiteit, konden we tijdens een mooi symposium het Zakboek Ambtenaren presenteren. Een mooi informatief en praktisch boek voor (nieuwe) gemeenteambtenaren. Kijk ik naar een halfvol glas dan zucht ik dat ik er bijna twee jaar over heb gedaan en nu al bijna anderhalve dag voor apegapen in mijn stoel zit. Kijk ik naar een halfvol glas dan mag, nee 'moet' ik dankbaar zijn dat ik het mocht meemaken, dat ik zelf ook kon presenteren en dat het Zakboek zo goed en positief werd ontvangen.... ondanks beperkingen kan en mag ik dus voor het openbaar bestuur zinvol bezig zijn. Dan vergeet je dat je soms dagen bewust geen pc aankijkt omdat se ketterprikkels je teveel worden maar dan geniet je van een treinbaantje in aanbouw en wat je kan en mag.

Een bevoorrecht leven, gezondheid en Kerst, wat hebben deze met elkaar te maken? We leven in de periode naar Kerst, ook wel advent genoemd. Het Kindeke Jezus is ruim 2000 jaar geleden geboren. Gelovigen zien nu uit naar Zijn Wederkomst. We leven dan onder een bijzondere Grondwet met 1 artikel: God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf. Dat geeft ook of juist in moeilijke tijden, als leven soms pijn doet, wanneer bij ogenblikken lijkt alsof de zon niet meer opkomt....., als we moe zijn en verward..... dan geeft dat toch hoop, perspectief en een glimlach door de tranen heen.

Bevoorrecht?!? Ik weet, ik zou daar meer vanuit moeten leven. Want ik schiet ook veel tekort en ben vaker leeg dan vol. Maar toch... wat ben ik bevoorrecht dat ik nog zoveel kan en mag.