Zorg - Idee - Oplossing (?) - Trots - Dankbaar
Ik vind het mooi om kennis en ervaring te
delen. Dat deed ik door middel van het geven van trainingen en schrijven van
artikelen en dat binnen de mogelijkheden die ik heb (waarbij energie een
belangrijke factor is) probeer ik dat via lezingen en gastcolleges nog steeds.
En inderdaad, door het schrijven van artikelen en boeken kun je ook mensen
verder helpen.
Wie 10 jaar geleden had gezegd dat ik in
2020 het zevende boek zou presenteren die had hard uitgelachen of meewarig
aangekeken. Maar de combinatie 'ziekte van Parkinson' en een uitgebreid
trainingsprogramma rondom de vaardigheden voor de ambtenaar nieuw stijl is het
in 2016 zover gekomen. Door de ziekte Parkinson was mijn slaapritme zodanig
verward dat ik gelukkig wel goed sliep maar erg vroeg wakker was waardoor ik,
na aankleden en Bijbelstudie om 5:30 begon met e-mailen en schrijven. Zodoende
verschenen in het najaar van 2017 de eerste drie bundels: 1) het Zakboek
Raadsleden, 2) een bundel over pleegzorg en 3) een boek over de geschiedenis
van onze plaatselijke kerkelijke gemeente. Vervolgens volgden het Zakboek
Statenleden (mei 2018), Een nieuwe uitdaging met Parkinson (februari 2019) en
het Zakboek Ambtenaren (december 2019). Bij gezondheid dus augustus 2020 de
bundel Beter leven met een chronisch-progressieve ziekte. In voorbereiding zijn nog het Zakboek
Waterschapsbestuurders en een bundel over de geschiedenis van de Protestantse
Combinatie Waddinxveen (PCW). Beide laatste manuscripten zijn voor zeker 80%
gereed maar door het progressieve karakter van Parkinson kan ik anno zomer 2020
niet meer wat ik in 2016 kon: werken aan meerdere bundels tegelijk.
Maar waarom een boek of bundel? Is er
niet al genoeg beschikbaar?! Zoals ik aangaf vind ik kennis en ervaring delen
mooi. Maar inderdaad, ik heb geen behoefte om energie te steken in een boek
waarvan er al meerdere uitgaves beschikbaar zijn. Ik wil wel graag iets nieuws,
anders of gewoon iets unieks uitbrengen. En vooral ook boeken waarin theorie en
praktijk samenkomen. Vandaar dat van de bundels over bijvoorbeeld Pleegzorg,
Raadsleden, Statenleden en de ziekte van Parkinson geen soortelijke uitgaves te
koop zijn. Vandaar ook dat de nieuwe bundel die mijn collega Angélique en ik
hebben samengesteld een unieke bundel is over hoe om te gaan met
chronisch-progressieve ziekten. Een bundel geschreven vanuit verschillende
invalshoeken (medisch, psychologisch, zingeving en pastoraat, coaching en zorg)
van waaruit wij ook diverse 'doelgroepen' willen informeren en verder helpen
(zieken, medische- en psychologische professionals, werkgever en collega's,
familie en vrienden, pastoraal werkers en coaches).
Maar hoe kom je tot een bundel? Eigenlijk
kwamen alle tot nog toe verschenen bundels voort uit gemis van goede informatie
waarbij de praktische toepassing is opgenomen. Daarover loop je na te denken,
ga je bellen, laat ik mij informeren en ga ik daarover het gesprek aan. En als
het balletje eenmaal rolt dan gaat het natuurlijk niet vanzelf maar zit er vaak
wel de vaart in. Vaak loop ik een paar keer helemaal vast. Daarom heb ik een
schema ontwikkeld waarin ik de opzet van de bundel, de onderwerpen en auteurs
verwerk en de afspraken over lengte, termijn en inhoud registreer. Via een
soort 'verkeerslichtmodel' houd ik het overzicht over de voortgang. Dat
voorkomt dat ik het overzicht kwijtraak. Er zijn altijd een paar drukke en
hectische momenten:
- het benaderen van auteurs en bepalen inhoud bundel. In deze fase groeit een idee tot een bundel. Krijg je ideeën aangereikt van ervaringsdeskundigen en professionals waardoor de inhoud, doelgroepen etc. soms sterk uitbreiden waardoor het overigens wel breed en compleet wordt. Een fase waarin ik van de uitgever een belverbod kreeg en vermaning omdat het boek straks niet meer door de brievenbus past........ Leuk voorval is bijvoorbeeld een spontaan telefoontje van bekende en ervaren Vlaamse deskundige op gebied van rouw en verlies die ons belde of het klopt dat wij met een bundel bezig zijn en of hij ook een hoofdstuk daarin mag schrijven...;
- de periode dat de eerste versie van een hoofdstuk moet worden beoordeeld. In een paar weken krijg je alle teksten binnen die vervolgens beoordeeld moeten worden op inhoud, praktische toepassing en volledigheid. Soms betekent die beoordeling dat je in allerijl nog een extra auteur benadert omdat je een belangrijk thema mist;
- de fase van uiteindelijke tekstcorrectie
en vormgeving. In deze fase moet de 'losse hoofdstukken' achter elkaar worden
gezet, moet inhoudsopgave, interne verwijzingen en auteursbeschrijvingen
opgesteld en gecontroleerd;
de periode van plannen en uitwerken boekpresentaties en symposia. Als de bundel bijna gereed is ga je nadenken over presentatie; waar ga je de bundel presenteren, wie krijgen een eerste exemplaar en wie nodig je uit. In de huidige 1,5-meter samenleving met diverse beperkingen valt het niet mee om een locatie etc. te vinden; - de boekpresentaties zelf. Je kijkt er naar uit, je ziet er tegenop. Uitkijken naar het fysieke exemplaar maar toch ook wel weer spannend hoe de bijeenkomsten verlopen en hoe recensenten de bundel beoordelen...
In de
praktijk vallen de fases 3 en 4 in de tijd genomen vaak samen en is dat ook de
periode waarin je benaderd wordt voor interviews.
Vandaag dus het manuscript of proefdruk
naar de drukker. Hopelijk even druk van de ketel! Een bijzondere periode ligt
achter ons. Bijzonder omdat twee ervaringsdeskundigen zijn overleden en geen
bijdrage hebben kunnen inleveren. Bijzonder omdat vele auteurs door het
coronavirus hun bijdrage vanuit een quarantaine-situatie hebben geschreven en
er alleen telefonisch of per e-mail contact was tussen auteurs en redactie.
Bijzonder vanwege de betrokkenheid, meeleven en diverse grote en kleine maar in
alle situaties zeer gewaardeerde giften waardoor wij zo'n boek konden
ontwikkelen. Een bundel waarbij redactie en vrijwel alle auteurs naast een
gratis exemplaar geen royalty's of vergoeding krijgen. Een bundel waarvan vier weken voor de presentatie al bijna 300 exemplaren zijn verkocht....!
Trots?! Ja, het was stiekem toch best een
klus en dat onder bijzondere omstandigheden met volgens mij een mooi resultaat!
Dankbaar?! Dat overheerst! Velen hebben (vrijwel) belangeloos meegewerkt (meer
dan 100 auteurs/betrokkenen uit Nederland en Vlaanderen), een financiële
bijdrage gegeven (waardoor specifieke kosten toch konden worden betaald en
wellicht ook een luisterboek mogelijk is. Dank ook aan de Heere God die mij,
ondanks mijn ziekte, kracht, inzicht en inspiratie geeft waardoor ik mijn
ontvangen talenten mag en kan gebruiken!