Gemengde gevoelens op de glijdende schaal...

Inderdaad, een rare kop boven deze blog. Gemengde gevoelens, daar hebben we zo allemaal wel een beeld bij: iets heeft twee kanten of je voelt je enerzijds opgelucht en anderzijds wat bedrukt. Een glijdende schaal, daar hebben we ook zo ons beeld bij of mening over. Maar die combinatie... De kop van de blog was oorspronkelijk 'Gemengde gevoelens' maar de eerste versie is al weer ongeveer twaalf weken oud en de blog is driemaal herschreven!. Twaalf weken geleden vond Eveline een enveloppe op de deurmat. Een enveloppe van de ODMH. ODMH staat voor Omgevingsdienst Midden-Hollland, de regionale organisatie die voor en namens gemeenten niet alleen voorlichting geeft maar ook in het kader van vergunningverlening en handhaving (voorgenomen) activiteiten toetst aan wet- en regelgeving.

Toen wij in februari 2018 verhuisden naar de Zonnesingel hadden wij voor aankoop al bekeken of en zo ja welke voorzieningen er nodig zijn om een huis zo levensloopbestendig te maken. In onze afwegingen hadden wij uiteraard ook meegenomen of die ingrepen ook daadwerkelijk mogelijk zijn. In onze zoektocht kwamen wij dus terecht aan de zonnesingel. Diverse voorzieningen zijn gerealiseerd. Denk bijvoorbeeld aan parkeergelegenheid op eigen terrein, het handicap-proof maken van douche en toilet en de inrichting van onze slaapkamer.

Restte nog de traplift of de huislift. Een ingrijpende keuze en complexe gevolgen wanneer je kijkt wat er allemaal geregeld moet worden... De keuze werd, mede vanwege een duurzaam en veilig gebruik van de woning de huislift. Financieel gezien een hele dure keuze maar bij de optie traplift liep ik het risico op ingrijpend letsel wanneer ik boven gekomen zijnde het stoeltje moest verlaten of wij moesten accepteren dat de kast op de overloop niet meer gebruikt kon worden en dat de route naar het kantoortje altijd loopt via douche en onze slaapkamer... Een complex traject van aanpassen hypotheek, indienen van een aanvraag omgevingsvergunning, het uitzoeken van een aannemer en niet onbelangrijk de keuze voor en van een huislift.

Voor niemand een dagelijks voorkomend project en dat hebben we ervaren. Wij zijn er ongeveer anderhalf-jaar geleden aan begonnen ... En daar ging die brief in de enveloppe van de ODMH over: hierbij verlenen wij de omgevingsvergunning voor het bouwen van een lift. "Gefeliciteerd! Ik hoop dat je veel jaren goed gebruik van kunt maken" zo zei mijn zwager de dag na de vondst van de enveloppe!

Zaterdag 4 juni, het liep tegen het einde van de middag. Gaat de deurbel en staat er een dame met een fraaie doos in haar handen. Ik weet niet van een besteld pakket af en kijk na het opendoen van de deur haar enigszins gereserveerd aan. Ze zal die blik vaker ontmoeten want ze kwam, net als bij vele anderen wellicht, een taart brengen. Een taart omdat onze hypotheek die week was getekend waardoor ook financieel gezien de bouw van de lift van start kan.

Afgelopen maandag 20 juni om 7:00. Een bouwkeet werd gebracht, een grote afvalcontainer werd neergezet en ondertussen werd vanuit een grote oplegger pallets met stenen neergezet. Oh ja, de eerste paal werd die middag 'geslagen'.

Momenten van pijn, weemoed en vertwijfeling.... doen we er praktisch en financieel goed aan. Of heb ik, hebben wij een keuze? Verhuizen? Maandag 27 juni begint het 'bouwen'. Na afbreken en leggen fundament gaat het echt de hoogte in. Het bouwwerk, de verbouwde hal, de liftschaft, het krijgt vorm en inhoudt. Eigenlijk kan ik er echt van genieten en zin in krijgen. Als ik een artikel wil schrijven, een wasmand beneden op wil vouwen, ik kan het straks weer veilig zelf vervoeren.... Heerlijk! Het gaat echt mooi worden! Huh, ben ik van mening, van gevoel verandert. Oh nee, het doet ook zeer en pijn... Nee, het wordt mooi en ik krijg er zin in! Voelen jullie mee...?!