Bij mist niet uitvaren - bij twijfel niet inhalen

"De keverschrik", zo werd in mijn tienerjaren de loonwerker die op verzoek naast onkruid ook ziekten en plagen op het land bestreed. Waarschijnlijk was hij in deze tijd één van de eersten die dat, met de kennis van toen professioneel en zorgvuldig deed. 

Zorgvuldig; ook al wist men toen wellicht niet alles van mogelijke schadelijke gevolgen, aan het effect zag men wel dat de gevolgen van zijn werk serieus waren. In dezelfde tienerjaren had ik er ook één (zie foto). Nu, ruim 35 jaar later wordt hij minder vaak gebruikt maar dat staat los van 'mijn' Parkinson. Na zoveel jaar heb ik ook geen enkele reden te twijfelen aan professionaliteit in integriteit van 'de keverschrik'!

Maar 35 jaar later weten we wel dat omgaan met chemische stoffen en leven in een vervuilde leefomgeving ernstige gevolgen kunnen hebben. Welke? Moet je daar wat mee? Je kunt het ook een keer omdraaien... we kennen allemaal de uitdrukkingen "bij twijfel niet inhalen", "bij mist niet uitvaren" en "waar rook is, is vuur". Dat wij, dat parlementariërs niet alles weten van deze ingrijpende stoffen is niet zo erg. Dat er mogelijk ernstige gevaren kleven aan bestrijdingsmiddelen en dat nu al in de rechtspraak in bepaalde concrete gevallen een verbod wordt opgelegd moet parlementariërs toch aan het denken zetten en in ieder geval aanleiding geven tot een serieuze belangenafweging en onderbouwde keuze. De groep die dat bij glyfosaat doet groeit gelukkig, maar er zijn er ook, die dat niet kunnen. Of niet willen? Nu had ik best een stevig artikel kunnen schrijven. Ik had meer behoefte aan een insteek die bij mij past... ik hoop dat volksvertegenwoordigers die opkomen voor de beschermwaardigheid van het leven dit belangrijk ook concreet durven noemen en transparant durven afwegen. Mag ik, mogen wij op u rekenen?! 

==========================


"Moet de toestemming om glyfosaat in de land- en tuinbouw wel of niet verlengd worden? Bestaat er eigenlijk wel een verband tussen glyfosaat en de ziekte van Parkinson?" Twee fundamentele vragen waar ik lange tijd nauwelijks tot geen interesse in had: Ik heb nu eenmaal de ziekte van Parkinson en ik vind het veel belangrijker hoe je daar mee omgaat. Daarom mijn betrokkenheid bij gastcolleges en doorontwikkeling onderwijs modules.

Een ervaringsdeskundige wees mij op de uitzending van NPO Hofbar (10 oktober 2023) en het Commissiedebat Gewasbeschermingsmiddelen (Tweede Kamer , 10 oktober 2023). Ik was verdrietig, boos, ontdaan….!

Ik ga hier nu niet beweren dat ik als gemeenteraadslid foutloos heb gehandeld. Toch heb ik zeker wel geprobeerd transparant en integer tot een besluit te komen. En bij een besluit hoort een open en eerlijke belangenafweging. En juist die open en eerlijke afweging miste ik bij diverse parlementariërs. Soms werd geeneens het woord 'gezondheid' in de mond genomen of luidde de openingszin van . Alsof ziekten als Parkinson en ALS niet bestaan. Alsof enkele maanden geleden de Rechtbank Noord-Nederland niet in enkele specifieke gevallen op grond van het zorgvuldigheidsprincipe een verbod heeft afgevaardigd (juni 2023). Alsof het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden in hoofdlijnen deze uitspraak niet heeft bekrachtigd.

Op grond van mijn geloofs- en levensovertuiging en politieke visie ben ik het regelmatig niet eens of heb kanttekeningen bij standpunten van de D66 bij medisch-ethische vraagstukken. Het steekt mij dat een fractie die zich sterk voor de beschermwaardigheid zich niet of nauwelijks hierover laat horen.... Het steekt mij waar Rechtbank Noord-Nederland en het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden een zorgvuldige belangenafweging maken en daarin ook niet Europese onderzoeksresultaten meenemen er parlementariërs zijn die naar het lijkt kritiekloos verschuilen achter procedures en instanties. Daarom heb ik bij uitzondering mij een keer stevig in dit thema verdiept en geprobeerd een genuanceerd artikel te schrijven met daarin enkele praktische oplossingsrichtingen. Ik ben benieuwd of ik daarin ben geslaagd...